domingo, 9 de marzo de 2008

modo: ausente.-

Cuando empecé a vivir, alguien olvidó apretar el botón de modo: fácil. Pero eso no fue lo peor. El modo de vida me era indiferente siempre y cuando hubiera vida. Desde mi día uno, me enzarcé en una batalla constante por conseguir lo que quería. Pero mi error fue contarte qué quería para que me lo ofrecieses y, unos segundos más tarde, desapareciese. Pensé que, con los años, cambiaría tu manera de actuar y serías más afable conmigo. Sin embargo, ese fue mi segundo error; esperar algo de ti. Una lucha constante donde yo siempre pierdo los asaltos. Siempre he encontrado obstáculos en mi caminar, pero he sabido sortearlos. Siempre estás dispuesta a retrasar mi camino y yo a demostrarte que puedo seguir avanzando. Mis veintiún inviernos han sido diferentes a los de muchos otros. Por eso esperaba un pequeño presente. Y se me ocurrió pedírtelo. Volví a caer en el error.

Tal vez no te lo han dicho nunca pero, eres cruel. Llegas cuando quieres y te vas, muchas veces, demasiado pronto. Jamás entenderé porque un uno de enero dijiste me voy. Nunca, si entiendes el significado de la palabra nunca, te voy a perdonar lo que le hiciste. Pero, sobre todo, no te voy a perdonar lo que me hiciste. Por aquel día, y todos los anteriores, pensé que si te pedía algo me lo darías sin rechistar. Pero ahora no te lo pido, te estoy suplicando que me lo des a mí. Y tú, ¿qué haces?, me lo presentas a menos de un palmo y sí, ahí lo dejas, pero no para mí.

Estoy harta. No sé que pretendes. Te aviso, de antemano, que no me voy a rendir. Pero te doy la tan grata noticia de que ahora yo voy a pulsar un botón. Modo: ausente. Sé que estás ahí, pero no te voy a pedir nada, simplemente voy a ser un juguete con el que podrás jugar a tus anchas. Hasta ahora lo has hecho, pero yo me oponía. Ahora ya no tengo fuerzas. Puedes hacer conmigo lo que quieras.

modo: ausente*

4 comentarios:

karmeta dijo...

My comment is...NO COMMENTS.

Anónimo dijo...

purupupupupupupffffffff... es la paraula k descriu el que sento al llegir això...m'agrada com està redactat però sobretot el que diu... suposo que com sempre l'entenc malament així que ja farem una xerradeta pk m'explikis be tot ;)



un petonet mim-per

Anónimo dijo...

...volem que es renovi el modo ausente :(

Anónimo dijo...

Ncesito seguir leyendote.....qué pasa??
San